Προφίλ

Posted by atrapos 15/09/2014 4 Σχόλια Atrapos,

Λίγα λόγια για το Σύλλογο

 

Ο σύλλογός μας ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1995 από έναν άνθρωπο με όραμα και μεγάλα όνειρα, με πολλή αγάπη και όρεξη για τη μετάδοση των γνώσεων ,των πολεμικών τεχνών, από τον δάσκαλο Χριστόφορο Χριστοδούλου για τους μελλοντικούς του μαθητές. Ο δρόμος είχε εμπόδια αλλά με πολλή υπομονή και θέληση έχουμε καταφέρει αυτά τα 20 χρόνια προσφοράς να μεταδίδουμε τη γνώση και να χτίζουμε χαρακτήρες με αρχές κι αξίες ικανούς, να σταθούν στα πόδια τους, σε όλους τους τομείς της ζωής τους!

Συνεχίζουμε με περισσότερη εμπειρία με περισσότερους δασκάλους πλέον, με περισσότερους βοηθούς και με περισσότερους μαθητές κι επειδή όλα αυξάνουν στο σύλλογό μας αυτό που μας κρατά ενωμένους κι είμαστε ακόμα εδώ είναι η ΑΓΑΠΗ που όλο αυξάνεται και όρους και όρια δεν έχει. Είμαστε όλοι ενωμένοι και με μοναδικό μας σύντροφο την αγάπη, θα συνεχίσουμε να μεταδίδουμε τη γνώση στα παιδιά του Ρέντη κι όχι μόνο. Η επιτυχία μας δεν είναι τύχη είναι ΕΠΙΛΟΓΗ κι αυτό αποδεικνύεται στην καθημερινότητά μας… ποτέ δεν είναι αργά να δοκιμάσεις!

 

Η καθημερινή ζωή είναι το μονοπάτι…

 

Η Ατραπός, ο ιδανικός χώρος για τα παιδιά

Κάθε πολεμική τέχνη για να είναι σοβαρή πρέπει να μπορεί να ασκείται από την παιδική ηλικία και να είναι ικανή να κερδίσει την καρδιά ενός παιδιού. Παραθέτουμε δέκα λόγους που η Ατραπός με τα τμήματά της αποτελούν τον ιδανικό χώρο άσκησης για παιδιά μέσα από την πρακτική και την εμπειρία μας.

 

1. Δραστηριοποίηση

Το να πάρουμε τα παιδιά από τον καναπέ ή τον υπολογιστή (παιχνίδια) και να τα ενθαρρύνουμε να είναι πιο ενεργά είναι μια πραγματική πρόκληση. Η εγγραφή ενός αδρανούς κινητικά παιδιού σε μια τέτοια σωματικά απαιτητική ενασχόληση όπως η Ατραπός με τα τμήματά της όχι μόνο αποτρέπει την καθιστική ζωή που έχει συνηθίσει αλλά την αντικαθιστά με μια ευχάριστη δραστηριότητα που τα εμπνέει να δραστηριοποιηθούν σωματικά.

 

2. Υγεία

Το κυριότερο ίσως ευεργέτημα μια κινητικής δραστηριότητας σε ένα παιδί φυσικά είναι η καλή φυσική του κατάσταση. Πολλά παιδιά λόγου της καθιστικής ζωής πάσχουν από παχυσαρκία, σκελετικά προβλήματα, υπερελαστικότητα ή αντίθετα, ακαμψία αρθρώσεων κλπ. Τα παιδιά μέσα από τις ειδικές παιδικές δεξιότητες της Ατραπού με τα τμήματά της , αποκτούν όχι μόνο φυσική αντοχή και ενδυνάμωση του σώματος αλλά και να ενισχύουν ευαίσθητες περιοχές του σώματός τους.

 

3. Αυτοπειθαρχία

Ένα από τα κεντρικά δόγματα όλων των μορφών των πολεμικών τεχνών δίνουν έμφαση στην αυτοπειθαρχία. Τα παιδιά του σήμερα είναι πολύ καλομαθημένα στο να έχουν ότι επιθυμούν άμεσα και διδαχές αυτοσυγκράτησης και πειθαρχίας δεν είναι πάντα εύκολο να τις δεχτούν. Στα παιδιά που ασκούν πολεμικές τέχνες, γίνεται συνεχής υπενθύμιση του πόσο απαραίτητη είναι η αυτοπειθαρχία.

 

4. Κοινωνικοποίηση

Τα παιδιά με περιορισμένη κοινωνικότητα μπορούν ευκολότερα να κάνουν νέους φίλους, όταν είναι σε ένα περιβάλλον ακόμα και με διαφορετικές ηλικίες που μοιράζονται ένα κοινό ενδιαφέρον. Τα παιδιά στην παιδική χαρά μπορεί να μην έχουν πάντα πολλά κοινά σημεία, αλλά συνασκούμενα παιδιά που αγωνίζονται σε μια κοινή προσπάθεια μέσα από το ομαδικό μάθημα “δένονται” το ένα με το άλλο και μάλιστα με ισχυρούς δεσμούς φιλίας. Ιδιαίτερα οι “ασκήσεις με δύο” όπως αυτή των Ιλ Σου Σικ και Χο Σιν Σουλ(τεχνικών αυτοάμυνας) ή Τζα Γιου Ντεριον(ελεύθερου αγώνα) φέρνουν σε επαφή τα παιδιά και τα ενώνουν για να οικοδομήσουν από κοινού τις δεξιότητές τους στην αυτοάμυνα με βάση την αρμονία της δράσης αντίδρασης και όχι με την μορφή “τυφλών” χτυπημάτων επιβολής που συνηθίζονται σε άλλες πολεμικές τέχνες.

 

5. Αφοσίωση

Η αφοσίωση και η συγκέντρωση σε μια άσκηση ή σε μια ρουτίνα με στόχο τη βελτίωση μιας ικανότητας είναι σημαντικό εφόδιο για το παιδί για όλες του τις επιδιώξεις. Το να παλεύει αναπόσπαστο και εστιασμένο σε αυτό που κάνει είναι θεμελιώδης τακτική στα τμήματα μας, μιας και είναι ο μόνος τρόπος για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων του.

 

6. Αυτοεκτίμηση

Η χαρά που λαμβάνει κατά τη διάρκεια του μαθήματος μετατρέπεται σε εμπιστοσύνη προς τον εαυτό του και το αποτέλεσμα είναι μια ενισχυμένη προσωπικότητα που δεν φοβάται να παλέψει και να προσπαθήσει. Ιδιαίτερα στο παραδοσιακά τμήματα του συλλόγου μας που υπάρχουν βαθμίδες και επίπεδα το παιδί δεν έχει το άγχος της αποτυχίας και το αποτέλεσμα πάντα επιβεβαιώνει την προσπάθειά του.

 

7. Σεβασμός

Η μάθηση κάποιας πολεμικής τέχνης απαιτεί στο παιδί να δείξει το σεβασμό του στο δάσκαλο. Ο σημερινός πολιτισμός έχει χάσει το σεβασμό στην παράδοση, στους δασκάλους και στην αρχαία σοφία. Ο ιδιαίτερος χαιρετισμός που απαιτείται στην αρχή και τέλος κάθε μαθήματος στο δάσκαλο μαθαίνει το παιδί να εκτιμά και να παίρνει στα σοβαρά αυτό που διδάσκεται ξεχωρίζοντας το από το παιχνίδι. Επίσης μαθαίνει να τιθασεύει την δύναμη του μέσω του σεβασμού και της πειθαρχίας.

 

8. Ειρήνη

Αν σκέφτεστε ότι η διδασκαλία πολεμικών τεχνών προωθεί τη βίαιη συμπεριφορά μάλλον δικαιολογήστε γιατί βλέπεται πολύ τηλεόραση ή κινηματογράφο. Στην πραγματικότητα, μια σοβαρή πολεμική τέχνη διδάσκει τα παιδιά την ειρηνική – μη βίαιη επίλυση διαφορών και τονίζεται η σημασία  της αποφυγής ακόμα και μιας απλής φιλονικίας. Η σοβαρότητα, η ετοιμότητα, η αποφασιστικότητα σε ένα βλέμμα μπορούν να κερδίσουν μια μάχη χωρίς καν να ξεκινήσει. Αυτή είναι και η ύψιστη μορφή αυτοάμυνας. Νικητής σε μία μάχη είναι αυτός που την αποτρέπει.

 

9. Ομαδικότητα

Τα παιδιά μέσα από την ομαδική εργασία συντονισμού εκτέλεσης ενός κινητικού συνόλου (φόρμες εικονικής μάχης, ασκήσεων κ.α.) μαθαίνουν να πειθαρχούν, να οδηγούν και να οδηγούνται με ομαδικό πνεύμα συνεργασίας, για ένα κοινό αποτέλεσμα.

 

10. Βελτίωση

Τα οφέλη της κατάρτισης πολεμικών τεχνών του συλλόγου μας δεν τελειώνουν στη σχολή. Η ενδυνάμωση της αυτοεκτίμησης, το αυξημένο επίπεδο φυσικής κατάστασης και οι δεξιότητες συνεργασίας θα βοηθήσουν επίσης το παιδί σας και στις υπόλοιπες κοινωνικές πτυχές της ζωής τους καθώς θα ασκούν θετική επιρροή και στους γύρω τους καθώς το ίδιο θα ωριμάζει και θα φέρεται πιο σοφά και υπεύθυνα σαν να είναι ενήλικας.